Dat zegt de Autoriteit Consument en Markt (ACM) in een nieuwsbericht van 21 april 2020. Zorgverzekeraars mogen samen afspraken maken om financiële steun te geven aan zorgaanbieders tijdens de coronacrisis. Zorgaanbieders die niet direct betrokken zijn bij zorg aan coronapatiënten, zoals fysiotherapeuten, kraamverzorgenden en de aanbieders in de wijkverpleging hebben op dit moment minder of geen werk door de coronacrisis en komen daardoor in de financiële problemen. Om te voorkomen dat deze aanbieders failliet gaan en hierdoor zorg verdwijnt, mogen zorgverzekeraars gezamenlijk financiële steun geven. Het gaat om een continuïteitsbijdrage en een vooruitbetaling.
Martijn Snoep, bestuursvoorzitter van de ACM: “We moeten er niet aan denken dat een deel van de zorg straks wegvalt doordat zorgaanbieders nu het hoofd niet boven water kunnen houden. Dat levert niet alleen op korte termijn, maar ook op langere termijn schade op. Het is daarom belangrijk om zorgaanbieders nu financieel te ondersteunen. Dat mogen de zorgverzekeraars samendoen omdat zorgaanbieders nu eenmaal contracten hebben met verschillende zorgverzekeraars. Zo kunnen alle zorgverzekeraars ook na de crisis aan hun zorgplicht voldoen en blijven verzekerden toegang houden tot voldoende, goede en betaalbare zorg.”
Wat behelzen de gezamenlijke financiële steun afspraken?
Zorgverzekeraars mogen gezamenlijk afspreken dat zij een continuïteitsbijdrage en een voorbetaling geven aan zorgaanbieders die door de coronacrisis minder of geen werk meer hebben. De continuïteitsbijdrage is een generieke regeling, gebaseerd op een vast percentage van de omzet die van de zorgverzekeraar komt. Daarmee kunnen deze zorgaanbieders een groot deel van hun vaste lasten betalen. Dat zijn bijvoorbeeld huisvestingskosten en personeelskosten. Ze kunnen ook ingehuurde zzp’ers en onderaannemers doorbetalen. Als de financiële nood hoog is, kunnen zorgverzekeraars de zorgaanbieders een voorschot geven. Daarnaast kunnen zorgverzekeraars in individuele gevallen altijd extra financiële steun geven.
Samenwerking is noodzakelijk en dus toegestaan
Volgens de ACM is deze samenwerking tussen de zorgverzekeraars noodzakelijk om de zorg tijdens en na de crisis in stand te houden. Zorgaanbieders ontvangen hun inkomen namelijk van verschillende zorgverzekeraars en zonder de gezamenlijke afspraken over het verlenen van financiële steun van zorgverzekeraars bestaat het risico dat de hulp voor sommige zorgaanbieders te laat komt, of onvoldoende is om straks na de crisis door te kunnen gaan.
Gezamenlijk kunnen de zorgverzekeraars snel een uitvoerbare en effectieve regeling maken. De ACM heeft daarbij de voorwaarde opgelegd dat de zorgverzekeraars een onafhankelijk bureau inschakelen om de hoogte van de bijdrage te berekenen. Ook is van belang dat de afspraken die zorgverzekeraars hebben gemaakt minimumafspraken zijn. Individuele zorgverzekeraars mogen altijd meer doen om zorgaanbieders te helpen. De afspraken passen binnen de wettelijke kaders omdat ze tijdelijk zijn en ze niet verder gaan dan noodzakelijk.
Toezicht ACM
Normaal gesproken zou het maken van deze afspraken mededingingsbeperkend worden geacht. Zorgverzekeraars dienen namelijk zelfstandig een dergelijke regeling op te zetten ten behoeve van hun gecontracteerde zorgaanbieders. Tijdens de coronacrisis versoepelt de ACM echter het toezicht op de concurrentieregels en krijgen bedrijven de ruimte om afspraken te maken die buiten tijden van crisis niet gemaakt mogen worden. De ACM denk graag mee met bedrijven die gezamenlijk afspraken willen maken om de economische gevolgen van de crisis te beperken. Bedrijven mogen echter geen misbruik maken van de situatie, waarschuwt de ACM. Lees daarover meer in onze eerdere artikelen over het toezicht van de ACM en de opstelling van mededingingsautoriteiten tijdens de coronacrisis.
Meer weten over dit onderwerp? Neem dan contact op met ons team Mededingingsrecht en Europees recht.