Onlangs heeft de rechtbank Noord-Nederland een uitspraak gedaan over de toelaatbaarheid van een non-actiefstelling onder de WNT. De kantonrechter concludeerde dat de betaalde bezoldiging over de periode dat de topfunctionaris op non-actief was gezet niet moest worden aangemerkt als een beëindigingsvergoeding en dus niet meetelde voor het WNT-maximum.
Wat was dan ook alweer de regel hiervoor in de WNT? De maximum contractuele beëindigingsvergoeding is EUR 75.000,- bruto. Op grond van de WNT wordt het loon dat wordt betaald tijdens de periode dat de topfunctionaris is vrijgesteld of op non-actief is gezet aangemerkt als beëindigingsvergoeding (artikel 2.10 lid 3 WNT). Dit loon telt dus mee voor het maximum van EUR 75.000,- bruto. Maar niet in deze uitspraak.
Wat waren dan de omstandigheden in deze uitspraak? De topfunctionaris had een arbeidsovereenkomst voor twee jaar gesloten met een WNT-instelling. Een half jaar voor het einde van zijn arbeidsovereenkomst wordt de topfunctionaris op non-actief gezet door de WNT-instelling. De gemachtigde van de topfunctionaris heeft vervolgens aan de WNT-instelling laten weten dat hij zich niet kan verenigen met de vrijstelling van werkzaamheden en dat hij daartegen bezwaar maakt. Tevens houdt de topfunctionaris zich beschikbaar voor werk.
Naar aanleiding van het bezwaar van de topfunctionaris en het feit dat hij zich beschikbaar heeft gehouden voor het werk oordeelt de kantonrechter dat hier geen sprake is van omzeiling van het maximum van EUR 75.000,- bruto. Op grond hiervan telt het loon dat tijdens de onvrijwillige non-actiefstelling is doorbetaald niet mee voor het WNT-maximum. De kantonrechter verwijst hiervoor eveneens naar de hoofdregel van artikel 7:628 BW waaruit voortvloeit dat een non-actiefstelling voor rekening komt van de werkgever.
Op grond van deze uitspraak loont het in ieder geval om als gemachtigde van een topfunctionaris bezwaar te maken tegen een vrijstelling of een non-actief stelling. Immers, doe je dat niet telt het doorbetaalde loon mee voor het maximum van de WNT. Vraag is wel of een enkel briefje in dit geval genoeg is of dat de topfunctionaris eveneens een kort geding zal moeten starten waarin hij wedertewerkstelling vordert. Misbruik ligt namelijk op de loer wanneer met een enkel bezwaar van de topfunctionaris het wel mogelijk is om een topfunctionaris voor een half jaar vrij te stellen.
De auteur heeft over dit onderwerp ook een artikel geschreven in het Tijdschrift Arbeidsrecht Praktijk.
Lees dit artikel:
De WNT: de topfunctionaris en zijn ontslagvergoeding (pdf)
Gepubliceerd in:
Tijdschrift Arbeidsrechtpraktijk, 25 november 2016